“อลินดา” เป็นเด็กหญิงวัยรุ่นอาศัยอยู่กับแม่ เมื่อก่อนเธอชอบศิลปะและชอบถ่ายรูป แต่แล้วเมื่อแม่มีชายคนรักใหม่และพามาอยู่ด้วยกันที่บ้าน อลินดาก็กลายเป็นเด็กเก็บตัว หลีกเลี่ยงไม่ยอมสนิทสนมกับคนรักของแม่ ไม่ยอมพูดสื่อสารกับแม่ จนแม่เอะใจและค้นพบความลับที่อลินดา พยายามสื่อสารถึงแม่โดยตลอด ผ่านการขีดเขียนเล่าลงบนกระดาษสีขาว และเก็บบันทึกความเจ็บปวดที่เธอกำลังเผชิญไว้ในม้วนฟิล์มถ่ายรูปในห้องของเธอ
ปัญหาการล่วงละเมิดทางเพศเด็กที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน จึงทำสื่อในรูปแบบภาพยนตร์ที่ชอบ เพื่อมอบความกล้าให้เหยื่อกล้าขอความช่วยเหลือ
ต้องเปลี่ยนสถานที่ถ่ายทำและแก้บทกะทันหัน ทำให้ไม่มั่นใจว่างานที่ออกมาจะเป็นแบบไหน เพราะต้องรีบหาสถานที่และเปลี่ยนบทให้ทันก่อนวันถ่ายทำ
รีบหาสถานที่ใหม่เพื่อจะได้รู้มุมกล้องและฉากที่อยากถ่าย จากนั้นค่อยแก้บทตามสถานที่ให้ทันเวลา
ใช้ความทรงจำอันเลวร้ายของอลินดา ทำเค้กที่ใครก็ตามได้ชิมแล้วจะได้ลิ้มรสความขมขื่นใจแบบเดียวกับอลินดา
พวกที่ชอบหาประโยชน์จากความไร้เดียงสาของเด็ก ให้คนทำผิดได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่ตัวเองก่อไว้ในคำเดียว
ฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนจนเด็กไม่กล้ามีความสุข เรานำฝันร้ายที่เกิดในจิตใต้สำนึกของเด็กมาเป็นส่วนผสมเค้กให้ผู้ร้ายกิน
เป็นนักเดินป่าที่เดินทางเก็บความทรงจำบนภูเขาสูงทุกลูก
น.ส. อนุธิดา จตุเทน (เชฟหญิง)
wxxddy199x@gmail.com
หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวรรณกรรมสำหรับเด็ก
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
BACHELOR OF ARTS PROGRAM IN CHILDREN’S LITERATURE
FACULTY OF HUMANITIES, SRINAKHARINWIROT UNIVERSITY