Category: cl23_novel

แนะนำผลงาน “Thursday พบกันวันพฤหัสบดี” เป็นวรรณกรรมเยาวชนแนวสมจริง ที่บอกเล่าเรื่องราวของ ‘เฟิร์ส’ และ ‘ฟรอนท์’ เด็กสาวสองคนในรั้วโรงเรียนเดียวกัน ทั้งสองคนเกิดวันพฤหัสบดี มีชื่อจริงว่า ‘จิรัชญา’ ทั้งคู่ เรียนอยู่ชั้น ม. 5 สายวิทยาศาสตร์เหมือนกัน แต่นอกจากนี้แล้วเรียกได้ว่าพวกเธอต่างกันโดยสิ้นเชิง เฟิร์สเป็นเด็กแถวหน้าผู้มีผลการเรียนโดดเด่น ส่วนฟรอนท์เป็นเด็กหลังห้องที่ชอบวาดรูปเล่นในกระดาษทดเป็นชีวิตจิตใจ ต่างคนต่างใช้ชีวิตในโลกของตัวเองที่อีกฝ่ายไม่เคยมีตัวตนอยู่ จนกระทั่งพวกเธอต้องกลายมาเป็นคู่หูเฉพาะกิจเพื่อเข้าแข่งขันในงานวิชาการ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการแลกเปลี่ยนเรื่องราว แบ่งปันพื้นที่ชีวิต เติมเต็มซึ่งกัน และกันทุกวันพฤหัสบดีนั่นเอง  แรงบันดาลใจ “เราติดอยู่ตรงนั้น มีแค่อยู่ตรงนั้นกับถอยหลังลงมา ทำได้ก็ธรรมดา ทำดีก็ธรรมดา ถ้าทำพลาดสิถึงจะเป็นเรื่องน่าตกใจ เพราะแบบนั้น เราเลยทำใจยอมรับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นไม่ได้ เกลียดแสนเกลียดสายตาของหลายๆ คนที่มองมาว่าทำไมเป็นเราที่ทำไม่ได้ ทำไมเป็นเราที่พลาด ความสำเร็จของเรามันจะน่ายินดีเท่ากับคนที่ไม่ได้เก่งมาตั้งแต่แรกหรือเปล่า”  ผลงานชิ้นนี้มีที่มาที่ไปจากเรื่องราวของตัวเองล้วน ๆ ตอนแรกเลยที่กำลังคิดว่าจะทำอะไรเป็นผลงานวรรณกรรมสำหรับเด็กนิพนธ์ก็บังเอิญเจอข้อความนี้ในบันทึกส่วนตัว ซึ่งเป็นข้อความที่ทำให้หวนย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวของตัวเองเมื่อครั้งเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ช่วงที่เราต้องเผชิญหน้ากับความผิดพลาดครั้งแรกแบบไม่ทันได้ตั้งตัว จากเคยเป็นเด็กที่ทำทุกอย่างได้ดีมาตลอด เป็นนักเรียนที่ได้รับคำชื่นชม เป็นคนที่รับผิดชอบหน้าที่หัวหน้าห้องมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล เคยเป็นประธานนักเรียน เป็นผู้นำในกิจกรรมต่าง ๆ ผู้คนรอบตัวมองผู้เขียนว่าเป็นคนเก่งไปเสียหมด ฟังดูแล้วก็เหมือนจะเป็นเรื่องที่ดี และไม่น่าจะมีปัญหาอะไร จนกระทั่งวันที่ก้าวเข้าไปเรียนในสายการเรียนที่ไม่ถนัด เพียงเพราะเชื่อว่าจะมีตัวเลือกมากมายกว่าสายการเรียนอื่นอย่างที่คนอื่นเขาว่ากัน วันหนึ่ง […]

แนะนำผลงาน จากฉัน ดอกไม้ที่เธอปลูกไว้กลางใจ เป็นหนังสือความเรียงที่สะท้อนชีวิตตามสภาพความเป็นจริง ไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อต่อว่าสังคม แต่เพื่อโอบอุ้มความรู้สึกที่ดิ่งจมของผู้ที่เสียความเป็นตัวตนในจิตใจ แรงบันดาลใจ อยากนำเสนอแง่มุมนี้ให้คนในสังคมรับรู้ อยากเป็นกระบอกเสียงให้คนที่เขาไม่มีปากไม่มีเสียง จุดไฟส่องมุมมืดที่ทำร้ายความรู้สึกของเยาวชนในสังคมปัจจุบัน ให้ใครที่เป็นส่วนหนึ่งของมุมมืดเหล่านั้นตระหนักถึงความร้ายแรงของการกระทำของพวกเขา และอยากให้ใครก็ตามที่เป็นเหยื่อของการกระทำเหล่านั้นรู้ว่าทุกความพยายามของพวกเขา แม้แต่ครั้งที่อ่อนแอที่สุดก็ไม่เคยไร้ความหมาย ไม่ได้ต้องการให้เกิดความรุนแรงอะไรเลย เรื่องบางเรื่องที่เราไม่เคยประสบ ไม่ได้หมายความว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นในชีวิตคนอื่นนะ กับบางคนมันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก เราแค่อยากแสดงตัวให้เขาเห็น ให้เขารับรู้ว่ามีคนรับรู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเขา เข้าใจและพร้อมให้กำลังใจเขาจากสักมุมหนึ่งบนโลกเสมอ เราแค่คาดหวังว่าเราจะอยู่ร่วมกันในสังคมได้แบบที่ไม่มีใครต้องเจ็บปวดจากพฤติกรรมของใคร ไม่มีใครต้องสูญเสียความเป็นตัวเองไป เพื่อให้มีชีวิตอยู่รอดในสังคม เราทุกคนล้วนเป็นมนุษย์ ไม่มีใครสมควรต้องเจ็บปวด แม้แต่ผู้ที่เคยสร้างความเจ็บปวดให้คนอื่นก็ตาม เราเชื่อว่ามันหยุดได้ ถ้าเรารู้เท่าทันการกระทำของตนเองและตระหนักถึงความรู้สึกของผู้อื่นมากพอ กระบวนการทำงานและอุปสรรค  เราทำงานได้น้อยและช้ากว่าที่คิดไว้ คิดว่ามันจะกลั่นกรองออกมาจากสมองได้ง่าย ๆ เพราะเป็นเรื่องที่เรารู้อยู่แล้วว่าเราต้องการพูดเรื่องอะไร เหมือนทุกอย่างมันอยู่ในหัว แต่สุดท้ายเราดึงสิ่งที่อยู่ในหัวออกมาให้มันอยู่ตรงหน้าไม่ได้ แปลงสารไม่ได้ งานเลยช้า กินเวลาไปเรื่อย ๆ วิธีแก้ปัญหา คิดอะไรได้เราจะรีบจดทันที แม้จะเป็นเรื่องที่ตระหนักอยู่แล้ว อยากพูดอยู่แล้ว แต่มันคือส่วนหนึ่งของความคิดเรา ถ้ามันหลุดลอยไปแล้วให้มานั่งนึกนั่งเค้นบางทีก็นึกไม่ออก จนกว่าจะเจออะไรที่จุดประเด็นขึ้นมาอีกที เลยรีบจดไปก่อนทุกอย่างเลย ก่อนที่มันจะหายไปอีก ส่วนเรื่องเวลาเราทำอะไรกับเวลาที่ผ่านไปแล้วไม่ได้ ก็พยายามเร่งมือให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เอกลักษณ์ของผลงาน จริง ๆ ถ้าใครที่รู้จักเราอ่านแล้วจะบอกว่างานนี้เป็นเรามากเลย ชุดความคิดที่นำเสนอก็แน่นอนว่าเป็นของเรา […]

แนะนำผลงาน ‘หลงฤดู’ เป็นวรรณกรรมเยาวชนสำหรับเด็กอายุ 14 ปีขึ้นไป เล่าถึงเรื่องราวในหนึ่งฤดูร้อนของเด็กชายผู้ออกเดินทางตามหาบางอย่างที่ตนเองทำหล่นหาย พร้อมกับการปรากฏกายของภูตภูเขา หมอกร้าย และร้านซ่อมได้ แรงบันดาลใจ แรงบันดาลใจแรกเริ่มน่าจะมาจากประสบการณ์ของเราที่ผ่านมา ทั้งความผิดหวัง ความกดดัน การเผชิญหน้ากับตัวเอง สิ่งดี ๆ ที่เราได้รับจากคนรอบข้าง รวมไปถึงการที่เราอยากจะเขียนงานสักเรื่องภายใต้แนวความคิดที่ว่า ‘บนโลกที่ทุกอย่างแสนวุ่นวาย ขอบคุณใครก็ตามที่ยังมีความฝันอยู่ เพราะทุกความฝันนั้น ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตของใครหลายคนต่อไปได้เหมือนกัน’ หลายครั้งที่เรารู้สึกท้อแท้หรือหมดแรงใจ การได้มองเห็นใครสักคนทำในสิ่งที่ตัวเองหลงใหลอย่างตั้งใจ ก็ช่วยทำให้เราฮึดสู้ได้อีกครั้ง สุดท้ายเลยเกิดเป็นงานเขียนชิ้นนี้ขึ้นมา เราหวังเป็นอย่างมากว่า’หลงฤดู’ จะเป็นส่วนเล็ก ๆ ที่ทำให้คนอ่านรู้สึกว่าตัวเองก็สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลาย ๆ คนได้เช่นเดียวกัน รวมถึงมองเห็นคุณค่าและสิ่งที่เปล่งประกายในตัวเอง เมื่อได้รับมันมาแล้วก็อยากจะให้ส่งต่อความรู้สึกนั้นต่อไปเรื่อย ๆ  กระบวนการทำงานและอุปสรรค  มีสิ่งที่ต้องการจะเล่ามากเกินไป และในบางครั้งก็เผชิญหน้ากับความกดดันจนไม่สามารถเขียนงานต่อไปได้ รวมถึงความกังวล ความรู้สึกไม่มั่นใจในงานเขียนของตัวเองว่าจะสามารถถ่ายทอดสิ่งที่คิดลงไปได้มากเพียงพอหรือไม่ วิธีแก้ปัญหา พยายามจัดการกับเวลาและอารมณ์ของตัวเองให้ได้ รวมถึงพยายามรักษาความสมดุลระหว่างสิ่งที่ต้องการจะเล่ากับสิ่งที่จำเป็นต้องมี บางความคิดเมื่อมีมากไปก็อาจจะไม่เหมาะสม จำเป็นต้องตัดทิ้งหรือปรับแก้ เพื่อให้งานมีความสมบูรณ์อย่างที่ตั้งใจ  เอกลักษณ์ของผลงาน เราคิดว่าน่าจะเป็นความเป็นตัวเอง อย่างที่เราบอกไปว่าแรงบันดาลใจแรกเริ่มเกิดขึ้นจากประสบการณ์ส่วนตัวของเรา ดังนั้นสักเสี้ยวหนึ่งในงาน ย่อมมีตัวเราปรากฏในนั้นอยู่แล้ว อาจจะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง คิดว่าสิ่งนี้น่าจะทำให้หลงฤดูมีความแตกต่างจากงานอื่นนะ  “พาลาพาลาพาราเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยคนที่แตกต่างและหลากหลาย เราคิดว่าถ้าตัวละครของเรามีตัวตนจริง […]

แนะนำผลงาน หนังสือรวมบทกวี 18 บท ชื่อ ‘เจ้าผีเสื้อจงอย่ากลัว’ แรงบันดาลใจ เพราะเรามองว่าการทำธีสิสเป็นโอกาสให้เราได้ทำสิ่งที่สนใจและได้พูดได้ถ่ายทอดมุมมองของตัวเอง ซึ่งเมื่อจบไปเราอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำแล้ว หรือไม่ก็อาจจะไม่กล้าทำออกมา จึงเลือกทำธีสิสเป็นหนังสือรวมบทกวี เนื่องจากเราชอบอ่านบกวีบทกลอนมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่เคยเขียนเผยแพร่ จึงมองว่าการที่เราจะกล้าลงมือทำอะไรสักอย่างนั้นต้องอาศัยแรงและกำลังใจ จึงอยากทำหนังสือที่จะส่งต่อกำลังใจให้กับคนอื่น ๆ ผ่านเสียงของคนที่ต้องการกำลังใจเช่นกัน กระบวนการทำงานและอุปสรรค  เริ่มจากการตั้งประเด็นที่อยากพูด แล้วก็ลงมือเขียน มีการทดลองรูปแบบฉันทลักษณ์หลายแบบ จนพอลงมือทำจึงได้รู้ว่าเราไม่สามารถถ่ายทอดประเด็นแรกที่คิดไว้ออกมาได้ดี จึงมีการเปลี่ยนประเด็น ตอนทำงานด้วยความเป็นมือใหม่บางทีก็เกิดความกังวลว่าที่เขียนอยู่ดีหรือยัง คนอ่านจะได้รับสารแบบไหน เกิดความไม่มั่นใจ  ทำให้กลัวจนเขียนไม่ออก ไม่อยากเอาให้คนอื่นอ่าน จนทำให้งานไม่เดินหน้ารวมถึงเรื่องภาพประกอบด้วยที่ไม่มั่นใจในฝีมือตัวเองทำให้ใช้เวลานานกว่าจะทำออกมาได้ วิธีแก้ปัญหา มานั่งคุยกับตัวเองว่าถ้าไม่เขียนออกมาสักทีก็จะไม่มีทางรู้ว่างานมีข้อดีข้อบกพร่องตรงไหน พอไม่มีงานหรือไม่กล้าเอาให้คนอื่นอ่านก็จะไม่สามารถขอคำปรึกษาหรือคำแนะนำจากใครได้ คอยให้กำลังใจตัวเองว่าเขียนออกมาจะได้รับคำติคำชมมาพัฒนาตัวเอง เพราะฉะนั้นต้องลงมือเขียนลงมือทำออกมาก่อน เอกลักษณ์ของผลงาน เป็นงานที่นำประสบการณ์ของตัวเองตลอดช่วงวัยที่ผ่านมามาถ่ายทอดเป็นร้อยกรอง “เราเคยกังวลกับการสร้างผลงานสักชิ้นมาตลอด แต่ที่พาลาพาลาพารานี้ เราได้เรียนรู้ ลองผิดลองถูกจนสามารถสร้างผลงานเป็นผลสำเร็จ เราจึงหวังว่าผลงานของเราก็จะช่วยเป็นแรงและกำลังใจให้ใครสักคนสร้างสรรค์พาลาพาลาชิ้นอื่น ๆ ต่อไป” สิรจารีย์ ดวงประทีป (พราว)proud.dp@gmail.com

แนะนำผลงาน เป็นกราฟิกโนเวลแบบเล่มเดียวจบ ชื่อ “ห่วง” เรื่องเกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่มีปมฝังใจในอดีตและสามารถมองเห็นวิญญาณได้ แรงบันดาลใจ เป็นคนชอบเขียนการ์ตูน ชอบวาดรูปและชอบเรื่องสยองขวัญ เรื่องเกี่ยวกับภูติผีวิญญาณอยู่แล้ว มีความฝันว่าโตขึ้นอยากจะเป็นนักวาดการ์ตูนหรือทำงานเกี่ยวกับการวาด พอพูดถึงธีสิสสิ่งแรกที่เข้ามาในหัวคือจะทำหนังสือการ์ตูนเลย อีกอย่างคือเคยมีเพื่อนสมัยประถมที่เสียชีวิตไปแล้ว เรายังนึกถึงเขาอยู่ งานธีสิสนี้ถือเป็นการระลึกถึงเพื่อนคนนั้นด้วยเช่นกัน กระบวนการทำงานและอุปสรรค  พยายามวางแผนให้ได้ตรงตามระยะเวลาที่อาจารย์ได้แจ้งมาก็คือช่วงเดือนนี้ควรถึงไหนแล้ว ช่วงเดือนไหนต้องเตรียมพิมพ์แล้ว เราวางแผนงานตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนจบเลย ช่วงแรกพอวางแผนเสร็จก็เริ่มหาข้อมูล หาต้นแบบของฉาก เริ่มออกแบบตัวละครทันที ส่วนนี้ไม่ยากมากเพราะเรามีหน้าตาหรือแบบที่ต้องการไว้ในใจมาตั้งนานแล้ว แต่อาจมีบางสัปดาห์ที่งานเยอะมากจนไม่สามารถทำธีสิสให้ได้ตรงตามตารางที่ตัวเองทำไว้ แต่จะมีข้อบังคับให้ตัวเองคือถ้าไม่ตรงตามแผนก็จะไม่ทำอย่างอื่นเด็ดขาด แต่ถ้างานเริ่มกองทับ ๆ กันจะหงุดหงิดมากต้องรีบสะสาง แผนงานที่ช้าลงเลยจะถูกจัดการให้เสร็จภายในสัปดาห์ถัดไป อันนี้เป็นส่วนของการจัดการเวลา แต่อุปสรรคอื่น ๆ ก็มี เช่นคิดอะไรที่มันซับซ้อนกันมาก ๆ ไม่ได้ ช่วงที่ยากที่สุดคือช่วงคิดเนื้อหาเพราะส่วนตัวไม่ได้มีปัญหากับการวาดและมั่นใจในฝีมือการวาดของตัวเองมาก แต่เพราะไม่มีประสบการณ์การแต่งเรื่องดี ๆ ประกอบกับตัวเองเป็นคนหัวช้า ไม่ค่อยอ่านอะไรด้วย ตรงนี้เลยยากและกดดันมาก งานมันช้าเพราะใช้เวลากับตรงนี้เยอะกว่าส่วนอื่นเลย วิธีแก้ปัญหา เน้นปรึกษาเพื่อนหลายคน จะเน้นคนที่มีประสบการณ์อ่านวรรณกรรมเยอะ ๆ เขาจะรู้ว่าตรงไหนแปลก ตรงไหนควรเติม เอาโครงเรื่องให้เขาดูแล้วเขาก็แนะนำได้ พอมีที่ปรึกษาหลายคนงานก็ไปได้ไวมาก ใช้เวลากับตรงนั้นไม่กี่สัปดาห์หลังจากติดตรงนั้นมาเป็นเดือนก็เริ่มวาดได้เลย เอกลักษณ์ของผลงาน คงเป็นที่ลายเส้น เพื่อน ๆ […]

แนะนำผลงาน เมืองในฝันเป็นผลงานเกี่ยวกับเรื่องราวการเดินทางที่ทำให้เด็กคนหนึ่งเข้าใจและรู้จักเด็กคนอื่นมากขึ้นผ่านเรื่องเล่าการเดินทางของ “ผู้ที่เคยเป็นเด็กมาก่อน” แรงบันดาลใจ เริ่มต้นจากความชอบออกเดินทางหาประสบการณ์จากสถานที่ต่าง ๆ และพบปะผู้คนใหม่ ๆ โดยแบกความฝันที่ว่า “อยากสร้างสรรค์หนังสือการเดินทางของตัวเองสักครั้ง” จึงจุดประกายในการถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์การเดินทาง โดยอยากนำเสนอเกี่ยวกับเรื่องราวความประทับใจและเรื่องราวของมิตรภาพเป็นหลัก เพื่อนำเสนอมุมมองใหม่ว่าสิ่งที่สำคัญของการเดินทางนั้นอาจมีมากกว่าความสะดวกสบายหรือสถานที่อันสวยงาม  กระบวนการทำงานและอุปสรรค  เริ่มจากการคิดว่าประเด็นที่น่าสนใจและรวบรวมเรื่องราวการเดินทางต่าง ๆ จากนั้นจึงนำมาจัดเป็นตีมและหาแก่นเรื่องให้ชัดเจนว่าตัวผู้จัดทำต้องการนำเสนอสิ่งใด ประเด็นใด เพราะเริ่มแรกนั้นผู้จัดทำเพียงต้องการนำเสนอสิ่งที่ตนสนใจ โดยขาดการคำนึงถึงหลาย ๆ ปัจจัย และมีขาดความน่าสนใจ จึงเข้าพบอาจารย์ที่ปรึกษาจนได้ข้อสรุปว่าจะนำเรื่องราวต่าง ๆ ที่คัดสรรมาจากประสบการของผู้จัดทำมาแต่งเป็นเรื่องสั้นให้เข้าใจง่าย โดยนำเสนอเรื่องราวของมิตรภาพเป็นหลักซึ่งมีการออกแบบตัวละครอย่างเรียบง่าย เน้นอ้างอิงตากประสบการณ์การเดินทางจริงของตนเป็นหลัก ผนวกกับจินตนาการบางส่วนของของผู้จัดทำ หลังจากวางโครงเรื่องทั้งหมดแล้วก็เริ่มต้นเขียนเรื่องตามระยะเวลาที่กำหนดไว้ซึ่งช่วงแรกก็ถือว่าทำได้ค่อนข้างช้า ก่อนที่จะเริ่มเข้าใจการเขียนเรื่องสั้นมากขึ้นและทำได้ดียิ่งขึ้น อุปสรรคหลัก ๆ จะอยู่ในช่วงต้นของการสร้างสรรค์ชิ้นงานที่ตัวเราขาดประสบการณ์ในการแต่งเรื่องสั้นทำให้ออกมาไม่ดีเท่าที่ควร ขาดความสมเหตุสมผล และต้องปรับแก้เนื้อเรื่องอยู่หลายครั้ง วิธีแก้ปัญหา ศึกษาและอ่านเรื่องสั้นเพิ่มเติมทั้งจากที่อาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำ และหาอ่านเพิ่มเติม รวมถึงหนังสือประสบการณ์การเดินทางต่าง ๆ และนำคำแนะนำของอาจารย์ที่ปรึกษามาปรับปรุงจนดีขึ้นตามลำดับ และหลายครั้ง ๆ เรื่องสั้นที่แต่งขึ้นมาขาดความสมเหตุสมผลอย่างมาก จนทำให้บางเรื่องถูกตัดออกไปหลังเขียนเสร็จ เอกลักษณ์ของผลงาน คิดว่าเป็นเรื่องราวมิตรภาพระหว่างการเดินทางที่เป็นไปได้จริง ๆ สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้เยาวชนกล้าออกเดินทางและพบปะผู้คนใหม่ ๆ ที่สำคัญคือมาจากประสบการณ์ตรงของผู้แต่ง “เมืองในฝันเปรียบเสมือนแผนที่แผ่นใหญ่ที่ทำให้บรรดาเด็ก ๆ เห็นสถานที่ใหม่ […]

แนะนำผลงาน อสมการ เป็นวรรณกรรมเยาวชน สำหรับเด็กอายุ 14 ปีขึ้นไป แนวสมจริง เกี่ยวกับปัญหาชีวิตทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน และครอบครัว แรงบันดาลใจ แรงบันดาลใจที่ทำให้มาเขียนเรื่องนี้ เกิดขึ้นตอนเรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 ตอนนั้นต้องเรียนวิชาสัมมนา และต้องทำงานกันเป็นกลุ่ม ตลอดระยะเวลาที่เรียนวิชานั้นเรารับรู้ปัญหาการทำงานกลุ่มของเพื่อนคนอื่น ๆ แล้วคิดว่า การทำงานกลุ่มมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย จากนั้นในช่วงปิดเทอมครอบครัวของเรามีปัญหาบางอย่าง ซึ่งตรงกับช่วงที่เริ่มฝึกงานและต้องส่งรายงานเดี่ยวของวิชาสัมมนาพอดี ปัญหาทุกอย่างดูจะถาโถมเข้ามาในเวลาเดียวกันหมด สภาพจิตใจในตอนนั้นย่ำแย่มาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป แล้วเราขึ้นชั้นปี 4 มาได้เราเลยอยากนำเรื่องราวที่เจอในตอนนั้นมาเขียนให้คนอ่านได้รู้ว่า ทุกคนก็ล้วนมีช่วงเวลาที่ยากลำบากของตัวเองกันทุกคน กระบวนการทำงานและอุปสรรค  กระบวนการทำงาน แรกเริ่มคือกำหนดแก่นเรื่องว่าจะเล่าเรื่องอะไร จากนั้นเข้าพบอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วเริ่มวางโครงเรื่อง พร้อมออกแบบตัวละคร การออกแบบตัวละครนั้นค่อนข้างละเอียด เพราะเราต้องวางปูมหลังให้ตัวละคร กำหนดลักษณะนิสัย และรายละเอียดยิบย่อยต่าง ๆ เมื่อได้โครงเรื่องและตัวละครแล้วจึงเริ่มเขียนพร้อมกับหาข้อมูลประกอบระหว่างเขียนด้วย เรื่อง อสมการ เป็นเรื่องที่ตัวละครมีความเครียดสะสมและอ่อนไหวเป็นอย่างมา ดังนั้นจึงต้องหาข้อมูลด้านจิตวิทยา จำพวกโรคที่เกิดขึ้นจากความเครียด เช่น โรควิตกกังวล โรคซึมเศร้า อาการของผู้ที่อยู่ในภาวะเครียด วิธีการแก้ปัญหาและวิธีการรักษาอย่างเช่นการใช้ Writing therapy Art therapy เป็นต้น […]

แนะนำผลงาน ผลงานวรรณกรรมเยาวชนแนวแฟนตาซีเรื่อง “หลวิชัย คาวี ภาคปฐมบท” เป็นเรื่องราวที่ดัดแปลงจากนิทานไทย โดยปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องบางส่วนให้เข้าถึงเยาวชนไทยง่ายขึ้น แรงบันดาลใจ โดยส่วนตัวเราสนใจนิทานไทยอยู่แล้ว และคิดว่านิทานไทยหลาย ๆ เรื่องทั้งสนุก น่าสนใจและให้แง่คิดที่ดี จึงอยากให้เยาวชนหันมาสนใจนิทานไทยมากขึ้น และเมื่อปีที่ผ่านมา เรามีโอกาสได้ศึกษานิทานไทยลึกซึ้งมากขึ้นและพบว่า ปัจจุบันมีการนำนิทานไทยไปดัดแปลงเป็นสื่อต่าง ๆ เช่น การ์ตูน ละคร แต่ยังไม่ค่อยพบเห็นในรูปแบบนวนิยาย เราจึงอยากนำนิทานไทยเรื่องหลวิชัย คาวีมาดัดแปลงและตีความในรูปแบบของตนเอง กระบวนการทำงานและอุปสรรค  กระบวนการทำงานเริ่มจากศึกษานิทานไทยเรื่องหลวิชัยคาวีให้ละเอียดเพื่อให้เกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ พร้อมกับศึกษาเรื่องการเขียนนวนิยาย จากนั้นจึงเริ่มวางโครงเรื่องและลงมือเขียน โดยขั้นตอนที่เป็นปัญหามากที่สุดคือการวางโครงเรื่อง เพราะต้องวางโครงเรื่องอย่างระมัดระวังเพื่อให้เรื่องราวมีความสมเหตุสมผล ขั้นตอนนี้จึงใช้เวลาค่อนข้างมาก วิธีแก้ปัญหา การรับมือปัญหาหรือการแก้ไขปัญหา คือ ทบทวนผลงานตนเองบ่อย ๆ และนำปัญหาที่พบไปปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อรับฟังความคิดเห็นและนำคำติชมของอาจารย์มาปรับปรุงแก้ไขจนได้งานที่มีมาตรฐาน เอกลักษณ์ของผลงาน เอกลักษณ์คือการผสมผสานระหว่างความเป็นไทยและความแฟนตาซีที่เยาวชนรุ่นใหม่คุ้นเคยดี โดยยังคงคุณค่าของเนื้อเรื่องต้นฉบับเอาไว้ แต่ขณะเดียวกันก็ใส่ความร่วมสมัยเข้าไปในเรื่องด้วย “นักสร้างสรรค์คือผู้สร้างสรรค์ผลงานบางอย่าง การเขียนผลงานก็เป็นการสร้างสรรค์เช่นกัน และการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ก็เปรียบดั่งการเผยแพร่นิทานไทยให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น” กานต์สินี แสงทอง (แจนยัว)prapiepadpil@gmail.com uarrrry

แนะนำผลงาน ‘ฝน’ เป็นน้องของ ‘ฟ้า’ เธอกำลังวุ่นวายกับการเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ต้องคอยช่วย ‘ฟ้า’ พี่สาวผู้แก่กว่าหลายปี เก็บงำปัญหาให้พ้นจากการรับรู้ของครอบครัว เรื่องจึงใหญ่เกินกว่าที่สี่มือและสองหัวใจของสองพี่น้องวัยรุ่นจะแก้ได้ ขณะเดียวกัน ฝนเองก็ต้องค้นหาตัวตนไปพร้อมกับพยายามรักษาอาการ ‘ใจสลายเรื้อรัง’ ของตัวเอง ที่ดูเหมือนไม่มีทางหายขาด สายสัมพันธ์ของสองพี่น้องจึงแน่นแฟ้นขึ้นแม้ว่ามันจะบิด ๆ เบี้ยว ๆ เหมือนภาพที่เรามองเห็นในยามที่ ‘ฟ้ามีฝน’ เบื้องหลังแนวคิด กราฟิกโนเวลเล่มนี้สำหรับเด็กโต เล่าเรื่องของสองพี่น้องที่ไม่สนิทกันอย่างที่ควรจะเป็น จนกระทั่งฝนต้องเข้าไปมีส่วนร่วมในการช่วยปกปิดความลับของฟ้าจากครอบครัว แรงบันดาลใจ เราอยากแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเอง เกี่ยวกับค่านิยมเรื่อง ‘ครอบครัวสุขสันต์’ ในสังคม ที่บางครั้งก็บีบให้เด็กนอกกรอบคิดของค่านิยมนี้ถูกตีตราว่าต้องเป็น ‘เด็กมีปัญหา’ เพราะครอบครัวไม่สมบูรณ์เหมือนคนอื่น เราอยากให้เด็กที่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหลงทางอยู่ในหมอกควันหนาทึบ ต้องพยายามหาทางออกตามลำพังไปพร้อมกับปกป้องสิ่งสำคัญไว้ ไม่ว่าจะเป็นอนาคต หรือสายสัมพันธ์อันกระท่อนกระท่อนระหว่างตัวเองกับคนในครอบครัว รู้สึกว่าตัวละคร ‘ฝน’ คือคนที่เหมือนกับเด็กคนนั้น คือคนที่กำลังต้องการเข็มทิศชี้บอกทาง เพื่อช่วยให้หลุดพ้นจากทางตันของปัญหาในชีวิต อยากให้เรื่องของ ‘ฝน’ ช่วยให้คนอ่านตระหนักว่าทุกครั้งที่รู้สึกเหมือนตัวเองเดินถึงทางตัน ย่อมมีทางให้เราไปต่อได้เสมอ กระบวนการทำงานและอุปสรรค  แรกเริ่มเดิมทีเคยจะทำเรื่องอื่นก่อนที่จะตัดสินใจทำเรื่องนี้ ในช่วงแรกของการคิดหัวข้อธีสิสเสียเวลากับการคิดพล็อตที่ได้ไม่ได้ใช้อยู่พักใหญ่จนท้ายที่สุดก็ได้เริ่มเขียนกราฟิกโนเวลเรื่อง ‘เพราะฟ้ายังมีฝน’ เป็นไฟนอลโปรดัก โชคดีที่เราสามารถกำหนด mood & tone […]

แนะนำผลงาน เจมส์ เป็นสมาชิกตระกูล ‘หมาป่าในนิทาน’ สารพัดเรื่องที่สร้างความ ‘ร้ายกาจ’ ไว้มาก เจมส์อยากลบภาพหมาป่าน่ากลัวในใจทุกคน จึงทำหลายอย่าง ทั้งเลิกกินเนื้อสัตว์ กินแต่ผักผลไม้ ทั้งฉีกยิ้ม (แสยะ) ให้หนูน้อยหมวกแดงกับลูกหมูสามตัว ทั้งเอาคุกกี้สูตรเด็ดของแม่ไปให้ แต่พอไปขอเล่นวิ่งไล่จับด้วย ทุกคนก็วิ่งหนีกระเจิดกระเจิง จนวันหนึ่งเจมส์ช่วยหนูน้อยหมวกแดงจากการถูกแก๊งลูกแกะรังแก เจมส์จึงได้เป็นหมาป่าที่ไม่มีภาพแห่งความร้ายกาจอีกต่อไป แรงบันดาลใจ มาจากหนังสือภาพเรื่อง The Last Wolf (เรื่องและภาพโดย Mini Grey) ผู้แต่งนำนิทานเรื่อง ‘หนูน้อยหมวกแดง’ กับเรื่อง ‘ลูกหมูสามตัว’ มาแต่งใหม่ให้ทันสมัยเข้ากับบริบทยุคปัจจุบัน คือหมาป่าร้ายในนิทานเรื่อง ‘หนูน้อยหมวกแดง’ เป็นหมาป่าน่าสงสารเพราะถูกคนล่าจนเหลือมันแค่ตัวสุดท้ายในป่า เราคิดว่าในประเทศไทยยังไม่ค่อยมีการนำนิทานพื้นบ้านมาดัดแปลงให้ทันสมัยมากนัก จึงเป็นเหตุผลอีกข้อที่อยากสร้างสรรค์ผลงานดัดดัดแปลงนิทานพื้นบ้าน เบื้องหลังแนวคิด อยากสร้างสรรค์หนังสือบันเทิงคดีให้เด็กสักเล่ม และสนใจนิทานพื้นบ้านจึงนำนิทานพื้นบ้านหลายเรื่องมาแต่งผสมผสานกันเป็นเรื่องใหม่ในแบบของเรา กระบวนการทำงานและอุปสรรค  เราเริ่มจากการค้นหาสิ่งที่ตัวเองสนใจจะเขียน แล้วให้อาจารย์ที่ปรึกษาช่วยกลั่นกรองความเป็นไปได้ของผลงานให้ออกมาดี การหาแก่นเรื่องหรือประเด็นหลักของเนื้อเรื่องถือเป็นส่วนที่ยากที่สุดสำหรับเรา เพราะว่าปรับเปลี่ยนได้ตลอด ทำให้การเขียนงานในตอนแรกต้องปรับเนื้อเรื่องเกือบทุกสัปดาห์จนค่อย ๆ ลงตัว วิธีแก้ปัญหา เราก็ปรับแก้ผลงานไปเรื่อย ๆ ตามคำแนะนำ ในที่สุดก็เขียนเนื้อเรื่องเสร็จ สำหรับเราปัญหาที่เกิดขึ้นในกระบวนการทำงาน ส่วนใหญ่มาจากการที่เราไม่เคยแต่งหนังสือทั้งเล่มแบบจริงจังมาก่อน […]