นิมมิวมีจังใช้มนตร์วิเศษอะไรเสกผลงานชิ้นนี้ขึ้นมา เมื่อนึกถึงช่วงเวลาในวัยเด็กว่า วัน ๆ นึงเราทำอะไรบ้าง สิ่งแรกที่นึกออกคือ การออกไปวิ่งเล่นข้างนอก ได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติ แต่เมื่อมองกลับมาปัจจุบัน ภาพเด็ก ๆ ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกกลายเป็นสิ่งที่ยากจะเห็น หรือเพียงกลายเป็นภาพเด็กจำกลุ่มเล่นเกมในโทรศัพท์เท่านั้น อาจจะด้วยสถานการณ์การระบาดของ Covid-19 ที่ทำให้เด็ก ๆ ออกจากบ้านได้น้อยลง จึงเกิดเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างผลงานชิ้นนี้ขึ้น เพื่อให้เด็ก ๆ หันกลับมามองธรรมชาติรอบตัวและเพื่อไม่ให้หลงลืมความสนุกของการได้วิ่งเล่นข้างนอกไป เเนะนำผลงานสุดวิเศษชิ้นนี้ให้พวกเรารู้จักได้ไหม เรื่องราวของเด็กสองคนที่ออกไปเล่นข้างนอกเป็นประจำ แต่ทั้งสองพบว่าฐานทัพที่ชอบมาเล่นด้วยกันมีอุโมงค์ลับซ่อนอยู่ และเมื่อลอดออกไปดูกลับไม่ใช่หลังหมู่บ้านที่พวกเขาคุ้นเคย ทุกอย่างรอบตัวใหญ่โตหรือพวกเขากลายเป็นคนตัวจิ๋ว การผจญภัยยามบ่ายจึงเริ่มต้นขึ้น หนึ่งวันอันแสนธรรมดาจะกลายเป็นวันหนึ่งในฤดูร้อนที่พวกเขาไม่มีวันลืม นิมมิวมีจังเสกผลงานขึ้นมาอย่างไร ระหว่างสร้างสรรค์ผลงานเคยมีความมืดรุกรานเข้ามาหรือไม่ การวาดสีน้ำกลายเป็นเหมือนความสบายใจไปแล้ว ทุกครั้งที่กลับมาใช้จะไม่ต้องคิดอะไรเยอะเท่างานเทคนิคอื่น แต่สิ่งที่น่าหงุดหงิดที่สุดคือการสแกนมาทำต่อในคอมฯ ภาพในจอแต่งยังไงก็ไม่สวยเท่าภาพจริง ร้องไห้ดีกว่า นิมมิวมีจังขจัดอุปสรรคออกไปได้อย่างไร ความง่วงในตอนเช้าเป็นอุปสรรคอีกอย่างในการทำงาน เลยคิดว่าจะเริ่มต้นวันอย่างสดชื่นด้วยกาแฟนมหอม ๆ แต่กาแฟที่ซื้อมาดันเป็น Sparkling Coffee ซะงั้น กาแฟผสมโซดาในยามเช้าเล่นเอาแสบท้องไปจนถึงบ่ายเลยทีเดียว… ดินแดนมนตราเเห่งลาโครนามีความหมายอย่างไรต่อนิมมิวมีจัง ลาโครนาเป็นดินแดนของผู้ช่างฝัน ฉันและเพื่อนจึงพากเพียรที่จะนอน นิมมิวมีจังเชื่อว่าความคาดหวังของชาวลาโครนาคืออะไร เมื่อความหวังเล็ก […]
Categories
